fot. Przemysław Kozłowski

Świętojańska to najbardziej spójny architektonicznie odcinek Gdyńskiego Szlaku Modernizmu.
Szczególnie letni spacer, utwierdza nas w nazywaniu Śródmieścia Gdyni „słonecznym miastem”.

Najważniejszej arterii gdyńskiej rytmu nadają nie tylko zwarte pierzeję modernistycznych kamienic, ale przede wszystkim światło słoneczne, które rankiem „oświetla” górne fronty domów – zachodniej strony Świętojańskiej, w południe zaś, wlewając się od strony Wzgórza Św. Maksymiliana, wypełnia blaskiem całą ulicę. Trasa Szlaku jest swoistą sceną spektaklu słońca i architektury, którą możemy podziwiać w różnych układach światłocieni oraz natężeń intensywności światła. Zwarte pierzeje oraz „wolne fasady” frontów kamienic, ułatwiają obserwację ulicy pomiędzy Skwerem Kościuszki oraz Aleją Piłsudskiego.
Do najciekawszych obiektów modernistycznych na trasie, należą dwie kamienice narożne przy skrzyżowaniu Świętojańskiej z Żwirki Wigury. Pierwsza z nich Kamienica Orłowskich, to luksusowa realizacja domu narożnego, efektownie łącząca formy kubistyczne z opływowymi. Kamienica, która „przyciąga światło”, dzięki jasnemu kolorowi fasady obłożonej płytami z wapienia oraz narożnemu położeniu od zachodniej strony Świętojańskiej. Druga z pary – Kamienica Krenskich, to przykład interesującego połączenia umiarkowanego modernizmu – rytmiczne, wertykalne lizeny dzielące główną fasadę, z ekspresją późnego funkcjonalizmu – falujące balkony i okna wstęgowe od ulicy Żwirki i Wigury. Oba domy należą do niezwykle fotogenicznych.
Ciekawa historia wiąże się z jedną z najstarszych i największych kamienic modernistycznych przy ul. Świętojańskiej 53 – Kamienica Stankiewicza. Opowieść o budowie kamienicy, jej mieszkańcach i właścicielach, została atrakcyjnie zobrazowana w gablotach odnowionej bramy wejściowej. Niektóre z kamienic narożnych na trasie Szlaku, przypominają sylwetką i wielkością burty statków lub promów pasażerskich (np. Świętojańska 89), wrażenie potęguje bliskość morza oraz prosta linia osi ulic, podobnie jak portowych nabrzeży. Urok trasy „Świętojańska” to także malownicze boczne uliczki, bramy, podwórka, magiczne galerie, butiki, cukiernie i kawiarnie, przed którymi trudno się długo bronić.
Na końcu trasy „Świętojańska” czeka na nas wspaniały deser. Adres Świętojańska 122 warto zapamiętać. Ta narożna kamienica dostarcza pasjonatom architektury wielu wrażeń i pozytywnych emocji. Jej wyrazista linia, podkreślona stylową „eską” oraz szeroka południowa elewacja z charakterystycznymi rzędami jakby przyklejonych do faktury kolorowego tynku balkoników. Przeszklony narożnik przeznaczony do tzw. ogrodów zimowych, dodaje kamienicy nowoczesności i prestiżu.

Post to Google Buzz
Bookmark this on Yahoo Bookmark
Bookmark this on Digg

bu
dyn
ki

Pobierz przewodnik