Dom Marynarza Szwedzkiego to ciekawy przykład późnego funkcjonalizmu (funkcjonalizmu ekspresyjnego). Ten budynek projektu Stanisława Płoskiego oddano do użytku w połowie 1936 r. Dom mieścił hotel i konsulat szwedzki z salą zebrań, w której urządzono kaplicę. Skrzydło hotelowe było niższe i bez dekoracji, natomiast wyższe skrzydło konsulatu nosi ciekawe zdobienia. Szarymi płytami kamiennymi wyłożono narożne podcienie wejściowe oraz pas przyziemia. Piętro licowane jest cegłą, a wyraźnie zarysowany gzyms biegnie tuż nad oknami parteru. Lizeny na piętrze, nawiązujące fakturą po pasu przyziemia, tworzą ciekawą oprawę okien doświetlających kaplicę.
