modernizm
w architekturze

Modernizm dla architektury na świecie oznaczał okres nastania nowej epoki, wpływając na nią w sposób zawrotny. Kierunek, który znacząco odcisnął swój ślad w kształtowaniu doktryn i idei planowania przestrzennego miast oraz projektowania architektury. Modernizm oznaczał także początek wielkiej kariery wzornictwa przemysłowego. Główne ośrodki kreowania idei modernistycznych narodziły się w Niemczech (racjonalizm BAUHAUSU Waltera Groupiusa; nurt ekspresyjny E. Mendelsohna), Francji (funkcjonalizm Le Corbusiera; nurt luksusowy) oraz Holandii i Belgii (tzw. neoplastycyzm amsterdamski). Modernizm szybko rozprzestrzenił się po świecie, zarówno jako styl międzynarodowy oraz w formie odmian regionalnych, znajdując przyjazne przystanie w wielu dynamicznie rozwijających się miastach Europy oraz obu Ameryk, Azji i Afryki, gdzie uwidoczniły się wpływy architektów z ówczesnych potęg kolonialnych (Francji, Holandii, Włoch, Niemiec czy Wielkiej Brytanii).


W niewielu jednak miastach udało się zbudować w duchu awangardy modernizmu, całe śródmieścia oraz kluczowe obiekty publiczne, tak jak to miało miejsce np. w Gdyni, Tel Awiwie czy Brasilii. 

Gdynia
to unikalny miejski zespół

zabudowy modernistycznej, w tym uznanym za Pomnik Historii Śródmieściem. Miasto budowane jako polskie marzenie, „okno na świat”, w ramach ambitnego planu gospodarczego, było jednocześnie polem do popisu dla młodych polskich architektów, urbanistów, dekoratorów i projektantów wnętrz. Modernistyczne Śródmieście Gdyni ukształtowało się w bardzo krótkim okresie dekady lat 30-tych, co dodatkowo wzmocniło symboliczny przekaz „białej architektury” i „słonecznego miasta”. W mieście wyrosły zarówno całe pierzeje kamienic o kształtach kubicznych, jak i pojawiły się bardziej rozpoznawalne sylwety brył opływowych, nasuwających skojarzenia z architekturą okrętową. Gdyński modernizm to także znakomite przykłady zabudowy industrialnej, portowej oraz mieszkalnej, w tym willowej.

Post to Google Buzz
Bookmark this on Yahoo Bookmark
Bookmark this on Digg