Dworzec Morski, obecnie Muzeum Emigracji

W 1932 r. projekt dworca został wykonany przez uznaną firmę Dyckerhoff & Widmann S. A. (oddział w Katowicach).

Prace budowlane wykonała firma Skąpski, Wolski, Wiśniewski. Budowa przebiegała w ekspresowym tempie, gdyż już 8 grudnia 1933 r. odbyło się uroczyste oddanie do użytku i poświęcenie nowego gmachu. W sensie architektoniczno-konstrukcyjnym dworzec składał się z dwóch części: hali Pasażerskiej i Magazynu Tranzytowego (zaprojektowanego przez Wacława Tomaszewskiego). Obsługa pasażerów odbywała się w trzypiętrowej hali (o powierzchni 2,5 tys. m²) z przestronnym otwartym hallem, przykrytym czterokątną cienkościenną kopułą żelbetową „Zeiss-Dywidag” i doświetlonej ostrosłupowym świetlikiem. Fasada dworca ma wyraźne cechy architektury modernistycznej, z nawiązaniem do nurtu tzw. polskiego Art-Deco, poprzez m.in. zastosowane dekoracje w formie dwóch płaskorzeźb orłów polskich oraz dwa wyraźnie górujące nad dachem budynku maszty flagowe. Z kolei wewnątrz dworca znajdowały się tablice poświęcone marszałkowi Piłsudskiemu i prezydentowi RP Ignacemu Mościckiemu oraz dwie tablice pamiątkowe poświęcone historii budowy portu i jego budowniczych.

W głównej bryle dworca ulokowane były takie funkcje, jak: informacja, kasy biletowe, poczta, przechowalnia bagażu, gabinety lekarskie, restauracje i poczekalnie.

Magazyn Tranzytowy zaprojektowany został jako obiekt dwukondygnacyjny, o żelbetowej konstrukcji ramowej. Dolna kondygnacja Magazynu zajmowana była przez pomieszczenia bagażowe, na górnej przykrytej dachem łukowym o dziesięciu przęsłach znajdował się hol bagażowy i hala odpraw pasażerów.

W maju 2013 rozpoczęto remont dworca (koszt: 43,9 mln zł), który przywrócił oryginalny kształt bryle budynku i umożliwił jego adaptację pod potrzeby powstającego Muzeum Emigracji. Wystawę muzealną uroczyście otwarto w maju 2015 r. Muzeum jako pierwsze w Polsce prezentuje zbiory, opowieści i historie losów polskiej emigracji oraz osiągnięcia rozsianej praktycznie na całym świecie Polonii.